Van de Zonnekant naar het strand is maar een paar minuutjes werk. Op de fiets naar Zandvoort, door de duinen over de knisperende met schelpen bedekte paden. Achter de Noordwijkse Golfbanen langs, de Nora en de Langevelderslag. Langs de Oorlogsweg en terug, volledig afgetraind de rest van de dag gevloerd in een stoel hangen. Lekker loungen. Op een zonnig terras of op je eigen terras, beschut in het groen aan de Zonnekant. Het wordt moeilijk kiezen, maar vandaag met wind en regen, blijven we gewoon binnen. Maken we alleen maar plannen voor de warme dagen die er weer aan gaan komen.
Morgen is de Finish van de Tulpenrallye. Het evenement waarmee Huis ter Duin in de zestiger jaren haar seizoen opende. Om pas medio september de deuren weer op slot te doen.
Als schoolgaande teener betekende dat een kans bij uitstek: een hele nacht doorwerken in de spoelkeuken van het hotel. Zakgeld verdienen. Twaalf uur achtereen, dat zette zoden aan de dijk. Ook een heel erg leuke tijd. Vieren en feesten. Werk was er alleen voor de lol. Wat zou er van al die mensen van toen zijn terechtgekomen. De Huisjuffrouw, een soort moeder overste van de huishouding, baas over alles, van linnenkamer tot pannenhok.
De familie Tappenbeck, alle koks, bakkers, obers, kamermeisjes, serveersters, huishoudelijk en spoelpersoneel. Uit Friesland, Amsterdam, Oostenrijk, Duitsland en de rest van Nederland. Velen kan ik in gedachten nog zo voor me halen. Grote en kleine Corrie, gewoon Corrie, Keimke of Andries, ik kan me hun leven van bijna 50 jaar geleden nog zien als de dag van vandaag.Wat ging de tijd onvoorstelbaar vlug. Het gaat jullie naar ik hoop nog allemaal heel goed!
