Friday, April 20, 2007

een donkere dag






Nou dat was me een consternatie gisteren! De hele buurt stond op zijn kop. Wat was er aan de hand.
Enige weken geleden kregen we een schrijven van de gemeente: Alle aan de huizen grenzende Zonnekant plantsoentjes worden gerenoveerd. Alles wat er nu in staat zal worden verwijderd, de grond wordt afgegraven en van nieuwe aarde voorzien en de wijk zal verfraaid worden met een prachtige nieuwe aanplant.
Er was wel wat verbazing, want de meeste plantsoenttjes werden door de huiseigenaren goed onderhouden en waren van fraaie gewassen voorzien. Eigenlijk zag het geheel er fleurig en verzorgd uit!
Vrijdag kwam de voorbode langs. Een man op een graafwerktuig nam overbodige stenen en andere zaken mee. Gevraagd naar wat de bedoeling was kwam het antwoord: Ja alles moet hier weg.
Treurig bekeek mijn aanplant. Jaren al was ik bezig om in omgeving passende planten te verzamelen. Ze begonnen eindelijk te wennen: salomonszegel, lelietjes van dalen, een in de winter groenblijvende varen en daar nog is bij: een prachtige in vorm gesnoeide hortensia! Echt trots was ik er op.
'Alles eruit', sprak de man. Hij was behulpzaam. Ik kan toch die grote hortensia niet uit de grond krijgen wierp ik nog tegen, maar geen nood: deed hij wel voor me. Bij die aktie sneuvelde de lelietjes, de salomons, de mooie rose boshyacinthjes, de dito tulpen en ook het TE KOOP bord wankelde.
Een ravage was het geworden.
Dat weekend ontgonnen ook alle buren hun tuintjes. Onze zo keurige perkjes werden kleine braakliggende akkertjes, rijp voor nieuwe aarde en nieuwe beplanting.
Tot donderdag gebeurde er niets: maar op die dag kwam het leger van tuinlieden de straat bezetten. Halverwege de morgen was het klaar.
Ik stond stomverbaasd te kijken.Er was niets gebeurd. Helemaal niets. In mijn zanderige woestijn lagen slap drie stekken van een wilde geranium. Verbijsterd was ik.
Uitvoerder aangesproken: nee, hij wist niets van grond vervangen, stond niets over in zijn plantschema. Alleen die geraniums. En ja, hij handelde in opdracht van de gemeente. Maar die man dan vrijdag? Ja foutje, verkeerd gekeken, sorry.
Sorry???Lichtelijk briesend bel ik met de gemeente in wiens opdracht deze omissie is begaan. Ja, sorry, dat was natuurlijk niet de bedoeling. Echt sorry hoor.
Als ik opmerk dat ik toch echt niet van plan ben hier genoegen mee te nemen verwijst de gemeente ambtenaar naar de uitvoerende hovenier. Daar gevraagd wordt er naar de gemeente verwezen. Na zo de rest van de morgen te zijn bezig geweest komt dan toch de toezegging dat de hovenier zal komen kijken
Hij komt en schrikt ook zelf van de ravage. Of ik de planten nog heb, dan zal hij ze terugzetten. De planten hebben inmiddels al het leven gelaten, dus die optie kan niet worden benut. Hij zal er dan wel een nieuw hortensia inzetten: Op zijn kosten!
Vrijdag tegen de middag is er nog niets gebeurd. Maar weer eens gebeld. Dat het wordt opgeknapt is toegezegd. Maar wanneer?
Eind volgende week, komt hem wel goed uit. Het idee nog een week met die troep te zitten. Ik kan er geen genoegen mee nemen. We komen overeen dat het vandaag een beetje gefatsoeneerd wordt en dat volgende week de nieuwe hortensia komt, want die moet nog ergens "gehaald worden".
Om een lang verhaal niet nog langer te maken. Het is een zootje, de gemeente verwijst naar de uitvoerder en vise versa, er is een door de burgers opgebracht bedrag geïnvesteerd in het onttakelen van de wijk, de bewoners zijn allemaal in de weer hun om hun tuintjes weer een beetje op orde te krijgen, een treurig voorbeeld van falen.
Ik hoop van de week foto's te laten zien, want morgen wil ik het er niet meer over hebben: ddan gaan we eerst van het mooie bloemencorso genieten. Morgen krijg je daar de plaatjes van!
Posted by Picasa